اين نظريه توسط آقاي استونر در سال1995مطرح شد. اين نظريه بيان مي دارد كه در مديريت چيزي به نام بهترين شيوه وجود ندارد. هيچ برنامه، ساختارسازماني، سبك رهبري، شيوه كنترل و…..كه متناسب باهمه موقعيت ها باشد دربين نيست. بلكه مديربايد طرق مختلفي كه متناسب باموقعيت هاي مختلف باشد را جستجو و پيدا كند.

اين نظريه نيز همانند سايرنظريه هاي مديريت، برمبناي كاربرد مفاهيم و اصول مكتب ها و نظريه هاي ماقبل خود پديد آمد.اين نظريه براين انديشه است كه چون موقعيت ها مختلف است نتايج نيز مختلف است. ازاين رو تاكيد اين نظريه برتناسب بين شيوه انجام كارهاي سازماني و ويژگي موقعيت هاست.

دریافت خلاصه کتاب