به طور دقیق نمی‌توان گفت که مفهوم دوره عمر سازمان، چگونه و توسط چه کسی برای نخستین بار مطرح شده است. گرینر در سال ۱۹۷۲ مقاله‌ای تحت عنوان تکامل و انقلاب در مسیر رشد سازمان منتشر کرد و البته بعدها در سال ۱۹۹۸، نسخه‌ی جدید و بازبینی شده آن در Harvard Business Review بازنشر شد. هنری مینتزبرگ، از اسطوره‌های مدیریت نوین در سال ۱۹۸۴، مقاله‌ای تحت عنوان قدرت و چرخه های عمر سازمان منتشر کرد که از مقالات کلیدی این حوزه محسوب می‌شود.
اما شاید کمتر کسی به اندازه ایساک ادیزس، به فراگیر شدن این موضوع کمک کرده باشد. موسسه مشاوره مدیریتی که توسط او به نام او تاسیس شده است، در سطح بین المللی به صورت گسترده به عارضه یابی سازمانها می‌پردازد و در واقع کتابی که او تحت عنوان دوره عمر سازمان – پیدایش و مرگ و میر سازمانها منتشر کرده، بیانی از نگاه وی به حوزه عارضه یابی سازمانی، با عینک «دوره عمر سازمان» است.
این کتاب که توسط کاوه محمد سیروس به فارسی هم ترجمه شده است، از جمله کتابهای ارزشمندی است که در عمده مراکز آموزشی مدیریتی در ایران و جهان، به دانشجویان حوزه مدیریت و کسب و کار، آموزش داده می‌شود .
وضعیت: موجود در کتابخانه دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی
